historia Piaseczna

Piaseczno sprzed lat to nie tylko krajobraz zmieniających się budynków, ale przede wszystkim ludzie i codzienne życie – pełne dziecięcych przygód, podwórkowych zasad i wojennych wspomnień, które na zawsze wpisały się w pamięć mieszkańców. To opowieść o pokoleniu wychowanym w cieniu historii, pod czujnym okiem sąsiadów i z sercem pełnym marzeń.

Zakład św. Małgorzaty w Piasecznie to jedno z najbardziej niezwykłych, a dziś niemal zupełnie zapomnianych miejsc. Powstał na przełomie XIX i XX wieku dzięki inicjatywie hrabiny Ludwiki Moriconi – kobiety, która całe swoje życie poświęciła pomocy dziewczętom i kobietom uwikłanym w dramat prostytucji

Rodzina pani Jadwigi od kilku pokoleń związana jest z Piasecznem, Jeziorną i Konstancinem. Jadwiga wychowała się w domu w Piasecznie.

Moja młodość w Zalesiu to młodzieńcy z radiami tranzystorowymi na ramieniu, blisko uszu. Prasowane lody o wyjątkowym smaku i ścieżki leśne. Zapach lipca i wakacji. Niestety też: topielec na dnie basenu.

W czasach, gdy o zarazach wiedzieliśmy niewiele, a choroba zabierała tysiące istnień, także Piaseczno nie pozostało wolne od dramatu epidemii. Czy naprawdę istniał tu cmentarz choleryczny? Co mówią o tym dokumenty, rachunki aptekarskie i doniesienia prasowe? Zaglądamy do zapomnianych relacji z XIX wieku, by przybliżyć historię, o której dziś niemal nikt już nie pamięta.

Kolejki wąskotorowe, które pod koniec XIX wieku dotarły do Piaseczna, zmieniły nie tylko mapę regionu, ale i codzienne życie jego mieszkańców. Choć historia ich powstania wydaje się dobrze znana, stare gazety wciąż odkrywają nowe wątki, zapomniane plany tras i osobliwe wydarzenia z tamtych lat. Jak wyglądały początki? Co działo się na peronach i w wagonach? I jak kolejki przyczyniły się do rozwoju Piaseczna i okolic?

Wiosenne promienie słońca odsłaniają nie tylko pierwsze pąki na drzewach, ale i wspomnienia zaklęte w starych gazetach. Zanim wschodnia część Piaseczna zapełniła się domami i parkingami, rozciągały się tam pola, łąki i sielski widok z kolejki grójeckiej. Poznajcie historie o piekarzach, filantropach, pożarach, samosądach i codzienności mieszkańców sprzed dziesięcioleci

Rynek, czyli plac Marszałka Józefa Piłsudskiego to serce miasta Piaseczna. I jak w każdym mieście miejsce, które kryje wiele tajemnic. Są tu miejsca związane z dawnymi mieszkańcami Piaseczna, których historii nie da się opowiedzieć do końca. Takim miejscem/domem jest kamienica zwana kamienicą Bendera.

Tym razem z pamiętnika Leokadii wybrałyśmy fragmenty dotyczące okresu okupacji w Piasecznie. Wkroczenie Niemców do Piaseczna, naloty we wrześniu 1939 roku, spotkanie z oddziałem Lancy - te i inne wydarzenia widziane oczami nastoletniej Lodzi…

Pamiętnik spisany był kilka dziesięcioleci po opisywanych w nich wydarzeniach, nie jest to dziennik pisany na bieżąco, dzień po dniu, więc zmusza mnie to do dokonania poszukiwań, aby to co zostało zapisane w pamiętniku uwiarygodnić i umiejscowić w historii miasta Piaseczna we właściwym czasie.

Jak funkcjonował sklep z mięsem i wędlinami przy ul. Sienkiewicza w kamienicy Poncyliuszów?

Temat piaseczyńskiego targu od zawsze budził, w tych co pamiętają dawne targi, emocje i miłe wspomnienia. Chodzi mi tu szczególnie o targ, który odbywał się przez dobrych kilkanaście lat na placu przy ul. Sierakowskiego w Piasecznie.

Dawno temu istniały sklepiki, gdzie można było kupić masło krojone z dużej osełki pakowane w szary papier, jednego cukierka czy syfon wody sodowej.

Z opowieści pana Symplicjusza dowiaduję się, że jego dziadek Matuszewski był przed wojną tramwajarzem i w 1932 r. firma Warszawskie Tramwaje Miejskie umożliwiła zakup działek w czasie parcelacji Gołkowa i Wólki Kozodawskiej.

Umawialiśmy się kilka razy na to spotkanie i w końcu doszło do skutku 15 stycznia 2025 r. Moimi gośćmi byli, tego zimowego deszczowego dnia, Krysia i Symplicjusz, absolwenci liceum w dawnej Platerówce.