Dla rodzin, których bliscy zaginęli, święta to szczególnie trudny czas. Symboliczne puste nakrycie dla zbłąkanego wędrowca, które stawiamy na wigilijnym stole, w ich domach czeka na konkretną osobę.
Dla wielu z nas najbliższe święta będą inne niż dotychczas. W wielu przypadkach nie spotkamy się w tym gronie, co zazwyczaj. Ale nawet wtedy będziemy świętować z nadzieją, że za rok rodzina usiądzie przy stole w komplecie. Bo to bliskość ukochanych ludzi jest najważniejsza w tym dniu.
Każdego roku w Polsce w tajemniczych okolicznościach znika bez śladu około 18 tysięcy ludzi. Dla jednych to tylko liczby, a dla innych mąż, żona, rodzic, dziecko, brat, siostra, przyjaciel. Fundacja ITAKA i Player postanowiły, w tym szczególnym okresie, zwrócić uwagę na rodziny osób zaginionych. Oni także mają nadzieję, że kolejne święta spędzą wspólnie. Puste miejsce przy stole ma dla nich zupełnie inne znaczenie. Nie czeka na strudzonego drogą wędrowca. Czeka na te osoby, które w ich codziennym życiu są już nieobecne, ale cały czas pozostają w ich myślach i sercach.
Nadzieją na powrót ich bliskich pojawia się w listach skierowanych przez rodziny do zaginionych.
https://youtu.be/vcqwcCzUoLY
- Listy, które w imieniu rodzin odczytują aktorzy grający w najnowszej produkcji Player Original pt. „NIEOBECNI”, są piękne i poruszające. Są niezwykłe dlatego, że pisane są ręką osób, które wiedzą jaką pustkę pozostawiają po sobie zaginieni i jaką udręką jest życie w ciągłym wyczekiwaniu. Z tych listów bije jednak nadzieja, którą cały czas mają w sercach. Wszyscy ją mamy, że może ktoś usłyszy, może zaginiony wróci, a może ktoś inny podzieli się informacją o jego losie - mówi Izabela Jezierska-Świergiel z ITAKI, Fundacji, która od wielu lat pomaga w poszukiwaniach osób zaginionych i wspiera ich bliskich.
"W Święta zawsze Cię̨ wspominam i wtedy łzy zalewają̨ moją twarz. Dlaczego Ciebie tu z nami nie ma ?! Gdzie jesteś́ kochanie? Co się̨ stało?! Tak bardzo brakuje mi naszych wspólnie spędzonych chwil, rozmów z Tobą, ale mocno wierzę, że jeszcze pójdziesz ze mną̨ na spacer – pisze siostra Sabiny Konradt.
https://youtu.be/oqbMSlbZ4bo
- Tym rodzinom od lat towarzyszy smutek i tęsknota. Nie mieli szansy na pożegnanie, na ostatnią rozmowę. Wciąż czekają na znak, na informację, na kontakt, na cokolwiek co pozwoli im iść dalej. Czekaja na moment kiedy ich życie wróci na normalne tory - mówi Izabela Jezierska-Świergiel. - My teraz też czekamy. Czekamy aż nasz świat będzie taki jak dawniej. Jesteśmy spragnieni kontaktu z drugim człowiekiem, normalnego funkcjonowania w życiu i w pracy. W okresie świąt będziemy tęsknić za naszymi bliskimi, dziećmi, rodzicami, dziadkami. Będziemy zastanawiać się czy zasiedli już do stołu, czy jedzą wigilijną kolację. W tym roku nie będziemy sobie życzyć rodzinnych świąt, ale mimo wszystko wiemy, że spotkamy się jeszcze razem przy wigilijnym stole. Rodziny zaginionych żyją tą myślą latami. I mają rację! Bo przecież zawsze może zdarzyć się wigilijny cud. Historia zna takie przypadki.
https://youtu.be/Q3YjmiVerOA
Napisz komentarz
Komentarze