historia Piaseczna

Moja młodość w Zalesiu to młodzieńcy z radiami tranzystorowymi na ramieniu, blisko uszu. Prasowane lody o wyjątkowym smaku i ścieżki leśne. Zapach lipca i wakacji. Niestety też: topielec na dnie basenu.

W czasach, gdy o zarazach wiedzieliśmy niewiele, a choroba zabierała tysiące istnień, także Piaseczno nie pozostało wolne od dramatu epidemii. Czy naprawdę istniał tu cmentarz choleryczny? Co mówią o tym dokumenty, rachunki aptekarskie i doniesienia prasowe? Zaglądamy do zapomnianych relacji z XIX wieku, by przybliżyć historię, o której dziś niemal nikt już nie pamięta.

Kolejki wąskotorowe, które pod koniec XIX wieku dotarły do Piaseczna, zmieniły nie tylko mapę regionu, ale i codzienne życie jego mieszkańców. Choć historia ich powstania wydaje się dobrze znana, stare gazety wciąż odkrywają nowe wątki, zapomniane plany tras i osobliwe wydarzenia z tamtych lat. Jak wyglądały początki? Co działo się na peronach i w wagonach? I jak kolejki przyczyniły się do rozwoju Piaseczna i okolic?

Wiosenne promienie słońca odsłaniają nie tylko pierwsze pąki na drzewach, ale i wspomnienia zaklęte w starych gazetach. Zanim wschodnia część Piaseczna zapełniła się domami i parkingami, rozciągały się tam pola, łąki i sielski widok z kolejki grójeckiej. Poznajcie historie o piekarzach, filantropach, pożarach, samosądach i codzienności mieszkańców sprzed dziesięcioleci

Rynek, czyli plac Marszałka Józefa Piłsudskiego to serce miasta Piaseczna. I jak w każdym mieście miejsce, które kryje wiele tajemnic. Są tu miejsca związane z dawnymi mieszkańcami Piaseczna, których historii nie da się opowiedzieć do końca. Takim miejscem/domem jest kamienica zwana kamienicą Bendera.

Tym razem z pamiętnika Leokadii wybrałyśmy fragmenty dotyczące okresu okupacji w Piasecznie. Wkroczenie Niemców do Piaseczna, naloty we wrześniu 1939 roku, spotkanie z oddziałem Lancy - te i inne wydarzenia widziane oczami nastoletniej Lodzi…

Pamiętnik spisany był kilka dziesięcioleci po opisywanych w nich wydarzeniach, nie jest to dziennik pisany na bieżąco, dzień po dniu, więc zmusza mnie to do dokonania poszukiwań, aby to co zostało zapisane w pamiętniku uwiarygodnić i umiejscowić w historii miasta Piaseczna we właściwym czasie.

Jak funkcjonował sklep z mięsem i wędlinami przy ul. Sienkiewicza w kamienicy Poncyliuszów?

Temat piaseczyńskiego targu od zawsze budził, w tych co pamiętają dawne targi, emocje i miłe wspomnienia. Chodzi mi tu szczególnie o targ, który odbywał się przez dobrych kilkanaście lat na placu przy ul. Sierakowskiego w Piasecznie.

Dawno temu istniały sklepiki, gdzie można było kupić masło krojone z dużej osełki pakowane w szary papier, jednego cukierka czy syfon wody sodowej.

Z opowieści pana Symplicjusza dowiaduję się, że jego dziadek Matuszewski był przed wojną tramwajarzem i w 1932 r. firma Warszawskie Tramwaje Miejskie umożliwiła zakup działek w czasie parcelacji Gołkowa i Wólki Kozodawskiej.

Umawialiśmy się kilka razy na to spotkanie i w końcu doszło do skutku 15 stycznia 2025 r. Moimi gośćmi byli, tego zimowego deszczowego dnia, Krysia i Symplicjusz, absolwenci liceum w dawnej Platerówce.

Orszak Trzech Króli, który co roku przechodzi ulicami Piaseczna 6 stycznia, zyskał już sobie wielu entuzjastów i chętnych do odgrywania ról bohaterów opowieści o pokłonie mędrców Kacpra, Melchiora i Baltazara, niosących narodzonemu Chrystusowi złoto, kadzidło i mirrę. Byłam ciekawa jak obchodzono uroczystości religijne w Piasecznie 100 lat temu, kto brał w nich udział i jak bardzo angażowały mieszkańców miasta i czy choć trochę z tej tradycji przetrwało.

Piaseczno bardzo się zmieniło, wyburzono przez ostatnie lata wiele starych domów, a w miejsce nich powstają nowe budynki. Analizując to co nowe, z tym co było dawniej, liczę że będziecie mieli drodzy Czytelnicy dobrą zabawę. Druga część porównań. Zdjęcia nowe: Karolina Szturomska, Małgorzata Szturomska Zdjęcia dawne: Jacek Mrówczyński, Małgorzata Szturomska

Od zawsze parter kamienicy był przeznaczony na lokale sklepowe i pracownie. Przed remontem, w miejscu, gdzie ostatnio miał swój zakład fryzjerski pan Tralewicz, wcześniej przez kilka dziesięcioleci był krawiec. Szył dla pań i panów eleganckie ubrania.